Gezonde lichaamssamenstelling: Wat het is en hoe je het kunt verbeteren
Wat is lichaamssamenstelling? Leer hoe je het kunt meten, wat een gezonde lichaamssamenstelling bepaalt, en tips om je vet-, spier- en...
Bio-elektrische impedantieanalyse: Hoe BIA de lichaamssamenstelling meet
Bio-elektrische impedantieanalyse (of BIA) is een eenvoudige en niet-invasieve test die meet hoe laagspannings elektrische stromen door het lichaam circuleren met behulp van elektroden.
BIA: een manier om uw lichaamssamenstelling te beoordelen
Omdat BIA helpt om te onderscheiden hoe lichaamsvet, spieren en lichaamswater zijn verdeeld in uw lichaamsweefsels, het wordt veel gebruikt om uw lichaamssamenstelling te bepalen. Wanneer er te veel vet is in verhouding tot de magere lichaamsmassa, staat dit bekend als “veranderde lichaamssamenstelling.” Terwijl veel mensen zich alleen op gewicht richten, is het bekend dat een veranderde lichaamssamenstelling het risico op verschillende ziekten kan verhogen, waaronder hart- en vaatziekten, type 2 diabetes en hypertensie. Daarom kan BIA een cruciale beoordeling van uw gezondheid zijn.Here’s wat je moet weten over de BIA-methode, geschiedenis, nauwkeurigheid en mogelijke bias.
Wat is bio-elektrische impedantie-analyse?
Bio-elektrische impedantie-analyse (BIA), of bio-impedantie, is the meting van de weerstand van biologische weefsels tegen de stroom van een laagspanningsstroom.
The menselijke lichaam is samengesteld uit verschillende soorten weefsels, die verschillende niveaus van elektrische geleiding hebben. Met een spanning van ongeveer 70 microampère (μA) zal de stroom voornamelijk door de meest geleidend weefsels gaan, zoals water of spieren.
Door de spanningsval tussen bron- en ontvangelektroden te meten, bepaalt BIA het weerstandsniveau van deze weefsels tegen de doorgang van de stroom..
Genoemd "impedantie," ditresistentie (Z)komt overeen met de verhouding van de voltage (V) gemeten tussen 2 punten in contact met het weefsel, op de intensiteit (I) van de frequentie naar de stroom die op dit weefsel wordt toegepast.
De impedantieberekening is dan Z=V/I.
Waar komt bio-elektrische impedantie-analyse vandaan?
Hoewel de eerste elektrische impedantietests teruggaan tot Georg Simon Ohm (1788-1854), werd de toepassing ervan op het menselijk lichaam en de meting van biologische weefsels in de tweede helft van de 20e eeuw theoretisch onderbouwd.
In 1962, in een paper entitled "Bio-elektrische eigenschappen van weefsel. Impedantiemeting in de klinische geneeskunde". Betekenis van verkregen curves, de Franse arts Thomasset introduceerde eerst een methode met twee elektroden, waarbij twee stroomfrequenties werden vergeleken om elke arts in staat te stellen de vetvrije massa te berekenen en een bevredigende schatting van de voedingsstatus van een patiënt te verkrijgen.
With de tijd en een groeiende interesse in lichaamssamenstelling, ontstonden er andere methoden. In 1994 kwamen de National Institutes of Health (NIH) overeen met een technologiebeoordeling, waarvan het doel was om "artsen een verantwoordelijke beoordeling te geven van bio-elektrische impedantie-analyse (BIA) technologie voor het meten van lichaamssamenstelling (source).
Hoe geeft bio-elektrische impedantieanalyse de lichaamssamenstelling aan?
Bio-elektrische impedantie-analyse wordt nu veel gebruikt in de medische wereld om de hoeveelheid lichaamswater, lichaamsvet en skeletspieren in een lichaam te onderscheiden.
De analyse verkrijgt eerst het totale lichaamswater (TBW). Dit is de hoeveelheid vloeistof die binnen en buiten uw lichaamscellen kan worden gevonden. Voor een volwassene vertegenwoordigt totaal lichaamswater 45 tot 60% van het totale lichaamsgewicht.
The andere componenten—met meer isolerende eigenschappen zoals lichaamsvet of huid—zullen meer "weerstand" bieden, wat betekent dat ze elektriciteit minder effectief geleiden.
Met behulp van verhoudingen van bio-elektrische impedantie gemeten bij een afzonderlijke frequentie, schatten complexe vergelijkingen vervolgens de hoeveelheid vetvrije massa in het lichaam. De hoeveelheid lichaamsvet wordt uiteindelijk afgetrokken van het totale gewicht.
Beyond lichaamssamenstelling
Opmerking: Bio-elektrische impedantie is ook een methode die in de cardiologie wordt gebruikt om te beoordelen polsgolfsnelheid, een andere biomarker die de stijfheid van de slagaders bepaalt om de cardiovasculaire gezondheid af te leiden.
Weerstand gemeten in vetweefsels
Weerstand gemeten in vetvrije weefsels
In spieren of water is er minder weerstand tegen de stroom, dus de gemeten stroom (V) is hoger en de impedantie is laag.
Hoe nauwkeurig is bio-elektrische impedantie-analyse?
De signaal dat wordt gebruikt bij bio-elektrische impedantieanalyse is volledig veilig en pijnloos voor zowel volwassenen als kinderen, maar houd er rekening mee dat bio-elektrische impedantie niet wordt aanbevolen voor mensen met pacemakers.
On de ene hand getuigen veel wetenschappelijke publicaties van de betrouwbaarheid, precisie en nauwkeurigheid van de BIA-methode bij het geven van geldige schattingen van het totale lichaamswater bij individuen.
Aan de andere kant is er nog steeds behoefte aan standaardisatie en consensus over bepaalde factoren die de testresultaten kunnen beïnvloeden. Sommige van deze factoren worden beschreven in een studie gepubliceerd in The American Journal of Clinical Nutrition getiteld “Klinische kenmerken die bio-elektrische impedantie-analyse metingen beïnvloeden.”
Explore meer statistieken:
AFib: Symptomen en diagnose van atriale fibrillatie
Wat is AFib? Leer over atriale fibrillatie, de tekenen, symptomen en risico's zoals beroerte of hartfalen, plus hoe het effectief te...
Pulse Wave Velocity: Meting, Apparaten, en Hoe het te Verminderen
Pulse Wave Velocity is een innovatieve maatstaf die door de medische gemeenschap wordt gebruikt om de cardiovasculaire gezondheid te...
Factoren die de BIA-analyse kunnen beïnvloeden zijn onder andere:
Omgeving
Veranderingen in de huidtemperatuur als gevolg van de omgeving waarin de meting wordt uitgevoerd, worden geacht de impedantie van het huidoppervlak te beïnvloeden, zoals beschreven in een wetenschappelijk artikel gepubliceerd in deJournal of Applied Physiology: "Gereguleerde omgevings- en huidtemperaturen moeten worden opgenomen in de standaardisatie van BIA-metingen.""
Hydratatie
Omdat spieren grotendeels uit water bestaan, vermindert uitdroging de hoeveelheid vloeistoffen en elektrolyten die de geleiding van deze weefsels kunnen verlagen. Als gevolg hiervan is het waarschijnlijker dat vetvrije massa wordt onderschat. Hydratatieniveaus variëren sterk gedurende de dag, wat verklaart waarom consistentie een belangrijke factor is bij een nauwkeurige BIA-schatting.
Leeftijd
Een studie uit 2017 gepubliceerd in de Journal of Bodywork and Movement Therapies, "Body samenstelling schatting bij kinderen en adolescenten door bio-elektrische impedantie analyse: Een systematische review", toonde een perfecte correlatie tussen BIA-gebaseerde schatting van lichaamssamenstelling bij kinderen en referentiemethoden. Echter, vetvrije massa wordt nog steeds vaak onderschat bij kinderen.
Massale obesitas
Omdat de vergelijkingen die de vetvrije massa interpreteren op basis van de totale lichaamswaterresultaten afhankelijk zijn van referentiepopulatiesegmenten, kan de schatting van de lichaamssamenstelling onnauwkeurig zijn voor mensen die als te vet worden beschouwd. Een studie getiteld “Evaluatie van visceraal vet bij massale obesitas” gaf aan dat er een “onderschatting van vetmassa bij obese personen is, en de fout wordt groter naarmate de BMI toeneemt.”
Metalimplantaten
Mensen met metalen implantaten kunnen een onderschatte lichaamsvetmeting ervaren. Deze meting blijft echter in de loop van de tijd constant, zodat ze hun veranderingen in lichaamssamenstelling succesvol kunnen volgen.
Wat zijn de verschillende soorten BIA-apparaten?
Veel apparaten zijn in de loop der jaren ontworpen om bio-elektrische impedantie met grotere nauwkeurigheid en gemak te meten. Met behulp van dezelfde meetmethode verschillen ze voornamelijk in het aantal elektroden en welk deel van het lichaam wordt gemeten versus welk deel wordt geschat.
Beyond het ontwerp van deze apparaten, is ook de aard en complexiteit van het algoritme dat wordt uitgevoerd om het totale lichaamswater en de vetvrije massa te schatten op basis van de ontvangen frequenties van belang. Om deze algoritmen te ontwikkelen, gebruiken wetenschappers lichaamsvetnormen die kunnen variëren.
Het gebruik van slimme weegschalen om je lichaamssamenstelling te meten kan je helpen om veranderingen betrouwbaar en kosteneffectief bij te houden als de meting op een consistent niveau blijft.
BIA-weegschalen
Deze weegschalen hebben de mogelijkheid om de elektrische stroom via het ene been omhoog en via het andere been omlaag te sturen. Voordat ze worden gebruikt, moeten gebruikers hun leeftijd, lengte en geslacht instellen.
Handled BIA-apparaten
Ook wel hand-tot-hand impedantie-apparaten genoemd, meten ze de bio-impedantie van de armen en de bovenste romp.
Hele-lichaam impedantie-apparaten
Deze veelvoorkomende BIA-apparaten bestaan uit vier elektroden, die elk op de helft van het lichaam (links of rechts) worden geplaatst, waarbij een stroom van de arm door het lichaam naar het been wordt gestuurd.
DSM-BIA
The Direct Segmental Multi-Frequency BIA (of DSM-BIA) is het meest geavanceerde en ook het duurste apparaat dat bio-elektrische impedantie-analyse biedt. Dit apparaat verdeelt het lichaam in 5 segmenten en meet onafhankelijk de impedantie voor elk segment.
Bio-elektrische impedantie-analyse (BIA) blijft een snelle en veilige methode voor het schatten van de lichaamssamenstelling bij volwassenen. Dit is de reden waarom dit kosteneffectieve alternatief veel wordt gebruikt in klinieken en in de sportgeneeskunde en andere gezondheidsgerelateerde gebieden. Veel onderzoeksinspanningen zijn nog steeds bezig om overeenstemming te bereiken over een standaard die kan helpen de resterende vragen van interpretatiebias bij het gebruik van de BIA-methode te corrigeren. Consistentie in metingen helpt echter nauwkeurig om variaties te detecteren, waardoor het voor iedereen gemakkelijk is om veranderingen in de lichaamssamenstelling bij te houden.
